Wat staat er te verWachten voor Stablecoins? Clearinghuizen

Met de verwachte goedkeuring van de GENIUS-wet deze week staat de $260­miljard stablecoin-markt op het punt om een formeel gereguleerd onderdeel te worden van het Amerikaanse financiële systeem.

De volgende stap is institutioneel, waarbij het beproefde model van wordt toegepastclearinghuizen in de wereld van getokeniseerde valuta.

Waarom clearing belangrijk is

Traditionele clearinghuizen, formeel aangeduid als centrale tegenpartijen voor clearing, staan tussen kopers en verkopers, zorgen voor netto blootstellingen, innen onderpand en mutualiseren verliezen indien een lid in gebreke blijft. Die infrastructuur is alledaags totdat er iets misgaat; vervolgens wordt ze de firewall die voorkomt dat een lokale schok een systemisch risico wordt. Erkennend dat deze nutsvoorzieningen een ‘too-central-to-fail’-profiel hebben, heeft de Financial Stability Board in 2024 nieuwe wereldwijde normen opgesteld voor hun ordelijke afwikkeling.

Betreed stablecoins, op wereldwijde schaal.

Ze beloven dollar-voor-dollar inwisseling maar handelen op grensoverschrijdende blockchains waar liquiditeit vrijwel in real-time kan verdampen. Vandaag is elke uitgever zijn eigen eerste en laatste verdedigingslinie; inwisselingen stapelen zich op precies op het moment dat de activamarkten het minst vergevingsgezind zijn. Stablecoin-clearinghuizen zouden dat inwisselingsrisico bundelen, realtime marginering afdwingen en regelgevers een bedieningspaneel voor data en een gereedschapskist voor crisisinterventie bieden.

Om zeker te zijn, zullen velen denken dat clearinghuizen een vloek zijn voor een gedecentraliseerd financieel systeem, maar via de Genius Act sturen D.C. en Wall Street signalen voor de stablecoin-industrie om te volgen.

Het Congres heeft ons daar al naartoe gestuwd

Verborgen in Sectie 104 van de GENIUS Act bevindt zich een stille goedkeuring van centrale clearing: stablecoin-reserves mogen alleen kortlopende Treasury-repo’s bevatten als deze repo centraal worden gecleard (of als de tegenpartij slaagt voor een Fed-stijl stresstest).

Die kleine clausule zaait een zaadje. Zodra emittenten moeten samenwerken met een clearinghuis voor hun eigen collateral management, is de uitbreiding van het model naar de tokens zelf een korte conceptuele stap – vooral nu de intraday-afwikkelingsvensters krimpen van uren naar seconden.

Wall Street ziet de kans

De Depository Trust & Clearing Corporation (DTCC) — de instelling die jaarlijks $3,7 quadriljoen aan effecten verwerkt — bevestigde in juni dat zij “opties aan het onderzoeken is” om haar eigen stablecoin uit te geven. Ondertussen onderzoekt een consortium van de grootste Amerikaanse banken — steunpilaren van Tde Clearing House real‑time betalingsnetwerk — onderzoekt een gezamenlijke bank‑ondersteunde stablecoin, waarbij expliciet hun clearing-expertise als concurrentievoordeel wordt genoemd.

Naarmate een van deze, of andere nog niet openbaar aangekondigde ondernemingen, vooruitgang boekt, zal de risicobeheerstack die zij op de markt brengen waarschijnlijk het dominante model worden. (Bank of America en Citi hebben beiden onlangs verklaard dat ze hun eigen stablecoins willen uitgeven.)

Nieuwe governance-modellen zijn in beweging

De Bank voor Internationale Betalingen gaf deze maand aan dat stablecoins nog steeds “niet voldoen aan” klinkende-munten testen en zou ‘fire sales’ van reserves kunnen uitlokken zonder robuuste beschermingsmaatregelen. Als een kolossale speler zich bij een clearinghouse zou aansluiten en vervolgens zou falen, zou de default de marginfondsen kunnen overtreffen, wat te-groot-om-te-redden vragen voor belastingbetalers. Governance zal waarschijnlijk samenkomen in een op maat gemaakt kader; het ontwerpen van een charter dat voldoet aan de eisen van internationale toezichthouders die grensoverschrijdende neveneffecten in de gaten houden, zal de soort multilaterale onderhandelingen vereisen die kenmerkend zijn voor Basel-comités.

Hoe een stablecoin-clearinghouse zou werken

1. Lidmaatschap & kapitaal – Emittenten (en mogelijk grote beurzen) zouden clearingleden worden, waarbij ze hoogwaardige zekerheden plaatsen en bijdragen aan het defaultfonds, net zoals futuresmakelaars dat tegenwoordig doen.
2. Netttering & afwikkeling – Het clearinghuis zou omnibus on-chain rekeningen aanhouden, waarbij bilaterale stromen worden genettiseerd tot één multilateraal genette positie per blok, waarna wordt afgerekend met finaliteit door stablecoins (of tokens die reserve-activa vertegenwoordigen) tussen leden over te dragen.
3. Inlossingsvensters – Als de aflossingswachtrijen een vooraf ingestelde drempel overschrijden, kan de utility pro rata uitbetalingen opleggen of onderpand veilen, waardoor het verlies wordt vertraagd zolang dat nodig is voor ordelijke verkoop van activa.
4. Transparantie & data – Omdat elke tokenoverdracht het slimme contract van de clearinghouse raakt, zouden toezichthouders een realtime, geconsolideerd grootboek van systeemrisico’s verkrijgen — iets dat onmogelijk is in de huidige gefragmenteerde pools.

Het Congres kodificeert de reserve- en openbaarmakingsregels. Wall Street bereidt zich voor op de balanszwaarte. En wereldwijde standaardzetters schetsen al de resolutiescenario’s.

CryptoExpect dat niche institutionele use cases de vroege fase zullen domineren — mobiliteit van onderpand, overnight funding — wat leidt tot intradagliquiditeitsbesparingen voor instellingen en een risicoschild dat als publiek goed fungeert voor de Fed. Als cryptoconsortia niet ingrijpen, zullen clearinghouses in TradFi-stijl het landschap domineren.