Het opnieuw aanvechten van de GENIUS-wet brengt risico's zonder voordelen

De GENIUS Act vertegenwoordigt iets wat steeds moeilijker te vinden is in Washington: een oprecht bipartisan consensus over complexe financiële beleidsvorming. Na maanden van onderhandelingen en compromissen heeft het Congres een kader voor stablecoins geleverd dat is ontworpen om consumenten te beschermen, innovatie te ondersteunen en de wereldwijde leiderschapspositie van de dollar te versterken. Nu, precies wanneer toezichthouders beginnen aan het zware werk van implementatie, sommigen in de Big Bank-lobby willen afgeronde kwesties opnieuw openen, waarbij zij gebruikmaken van de lopende wetgeving over marktstructuur om amendementen aan de GENIUS Act toe te voegen. Die aanpak loopt het risico beide inspanningen te ondermijnen.

De implementatie van de GENIUS-wet zal niet simpel of snel verlopen. Het Office of the Comptroller of the Currency van het ministerie van Financiën en andere federale toezichthouders op stablecoins staan voor een technisch veeleisende agenda: het definiëren van normen voor de samenstelling van reserves, het vaststellen van audit- en openbaarmakingsvereisten, het bepalen van licentie- en kapitaaleisen, en het afstemmen van anti-witwas- en sanctieregelgevingen op uitgevers van stablecoins. Elk van deze beslissingen zal vormgeven aan de wijze waarop stablecoins in de praktijk worden uitgegeven.

De instanties zijn net begonnen met dit proces — een proces dat tijd, publieke betrokkenheid en zorgvuldige overweging vereist, en zich zal uitstrekken tot ver in 2026. Niets verbiedt de grote banken om, net als iedereen, deel te nemen aan het regelgevingsproces.

De lobby van de grote banken dringt er bij het Congres op aan om dat proces te omzeilen door wettelijk te verbieden dat derden rendement of beloningen aanbieden voor het vasthouden van stablecoins van gebruikers. Als dit lukt, zouden de banken de concurrentiekracht van de stablecoin-industrie effectief de nek omdraaien.

Het kernargument — dat een toegenomen adoptie van stablecoins zal leiden tot het wegvloeien van deposito’s of systemische risico’s zal creëren — houdt geen stand onder nadere beschouwing. Stablecoins die gereguleerd worden onder de GENIUS Act worden volledig gedekt door reserves van contanten en kortlopende staatsobligaties. Stablecoins voeren geen looptijdtransformatie uit, verstrekken geen krediet en vertrouwen niet op leverage. Sterker nog, de activa die gereguleerde stablecoins ondersteunen behoren tot de veiligste in het financiële systeem — dezelfde activa waar banken zelf op terugvallen in tijden van stress.

Ook verschillen stablecoin-beloningsprogramma’s niet wezenlijk van andere prikkels die worden gebruikt om consumenten aan te moedigen een bepaald platform te gebruiken. Consumenten ontvangen al lange tijd beloningen van financiële platforms van derden – van cashmanagementrekeningen bij brokers tot betaalapps – voor het gebruik van hun diensten. De prikkels die door een beurs of fintech-platform worden geboden voor het bewaren van stablecoins verschillen niet materieel van contante bonussen voor het gebruik van een bepaalde creditcard of mijlenvoordelen voor het boeken van vluchten bij een specifieke luchtvaartmaatschappij. De GENIUS-wet zorgt ervoor dat stablecoin-beloningen niet kunnen worden verstrekt door de uitgever of het activum zelf; ze kunnen uitsluitend door derden naar eigen inzicht en volledig optioneel worden aangeboden.

Stablecoin beloningsprogramma's zorgen voor meer geld in de zakken van Amerikaanse consumenten. Als banken niet bereid zijn hun eigen pro-consumentenprogramma's aan te bieden, is het logisch dat consumenten op zoek gaan naar alternatieve diensten. Wanneer zij de juiste stimulans krijgen, verplaatsen consumenten al vrijelijk gelden tussen banken, geldmarktfondsen, beleggingsrekeningen en betaalapps. Die mobiliteit is geen tekortkoming — het is een kenmerk van een concurrerend financieel systeem. Bovendien verdienen beweringen over deposietrekkingen bijzondere scepsis. Er is geen bewijs dat een grotere adoptie van stablecoins verzekerde banktegoeden op grote schaal zal verdringen. Wanneer consumenten stablecoins gebruiken, doen zij dit voornamelijk voor betalingen, afwikkeling en grensoverschrijdende transacties — gebieden waar traditionele systemen nog steeds traag en duur zijn.

Het congres heeft dit alles zorgvuldig overwogen bij het opstellen van de GENIUS-wet. Ze hebben er bewust voor gekozen om aanbieders te verbieden rendement aan te bieden, maar wel de mogelijkheid behouden voor derde partijen om beloningen aan te bieden. De voorzitter van de House Financial Services Committee, French Hill, heeft erkend dat er vragen zijn rondom verpakking, distributie en programma's van derden het beste aangepakt via het regelgevingsproces nu aan de gang bij het Ministerie van Financiën.

Dat is precies het punt. Het Congres heeft al het beleidsbesluit genomen om toezichthouders te bevoegd te maken deze kwesties aan te pakken tijdens de regelgeving.

Er bestaat ook een breder risico dat, indien bi-partijsovereenkomsten zoals de GENIUS Act onmiddellijk weer ter discussie kunnen worden gesteld telkens wanneer een gevestigde industrie hun concurrentie-implicaties niet bevalt, wetgevende compromissen onmogelijk worden. Het opnieuw voeren van rechtszaken over stablecoin-beleid terwijl onderhandelingen over de marktstructuur en de implementatie van GENIUS gaande zijn, bedreigt beide inspanningen. Dit geeft het signaal af dat zorgvuldig onderhandelde wetgevende overeenkomsten voorlopig zijn en nodigt uit tot afvalligheid binnen bi-partijcoalities.

De verantwoordelijke weg vooruit is duidelijk. Het Ministerie van Financiën moet in staat worden gesteld om de implementatie van de GENIUS Act af te ronden, waarbij het de complexe technische vraagstukken behandelt die het Congres bewust aan de toezichthouders heeft overgelaten. Ondertussen moet het Congres zich blijven richten op wetgeving omtrent marktstructuur zonder onder druk te worden gezet om taalgebruik op te nemen die reeds beslechtte kwesties opnieuw onderzoekt.

Nadat de implementatie gegevens oplevert over het gebruik van stablecoins en toezichthouders ervaring hebben opgedaan met digitale activa, kan het Congres beoordelen of gerichte amendementen gerechtvaardigd zijn. Die volgorde respecteert zowel het wetgevingsproces dat de GENIUS Act heeft voortgebracht als het regelgevingsproces dat nodig is om het te laten werken.

Het Congres heeft de GENIUS-wet aangenomen met sterke bipartisane steun die zelden in Washington wordt gezien. Deze stemming weerspiegelde doordachte onderhandelingen die relevante risico's in aanmerking namen en consumenten boven alles stelden. Om dit werk te eren, moet de uitvoering voor amendement komen. Zo behoudt het Congres het vertrouwen van beide partijen en zorgt het ervoor dat regelgeving voor de structuur van de cryptomarkt slaagt.