Een ‘Skinny’ Fed Master Account Kan Leiden Tot Narrow Banking

Toen ik bij de Federal Reserve werkte, maakten we vaak de grap dat onze taak was om de status quo te beschermen. Het mandaat van de Fed omvat al lange tijd financiële stabiliteit, en zeker geen financiële verstoring. Maar de toespraak van Fed-gouverneur Chris Waller, waarin hij het Fed-personeel opriep om onderzoek te doen naar de creatie van een nieuw “betalingsaccount” voor niet-bancaire betalingsaanbieders bij de Fed Payments Innovation Conference van deze week markeert de eerste serieuze uitdaging van de aanname dat alleen banken geld kunnen verplaatsen in Amerika en wie toegang heeft tot de balans van de Fed.

Wanneer Ik schreef in 2023 dat “stablecoins zijn het strijdtoneel voor de toekomst van geld,” Ik bedoelde ook dat de echte strijd ging om wie toegang krijgt tot het monetaire systeem — banken, fintechs of gedecentraliseerde netwerken. Twee jaar later brengt Wallers voorstel die strijd naar de Fed zelf.

Hoewel het VK en de EU beiden uitgebreide kaders hebben voor betaaldienstverleners zoals e-geldinstellingen, heeft de VS daarentegen geen vergelijkbaar federaal betalingscharter. Niet-banken moeten navigeren door 50 verschillende staten met geldenoverdrachtwetten of vertrouwen op samenwerkingen met banken. Het lang besproken fintech-charter van het Office of the Comptroller of the Currency is nooit van de grond gekomen. Dit regelgevende vacuüm dwong innovatie om de gaten heen — en hielp de weg te effenen voor stablecoin-uitgevers om de feitelijke betalingsbedrijven van het digitale tijdperk te worden. Maar deze stablecoin-uitgevers hebben geen toegang tot Fed-betalingsrails en moeten doorgaans samenwerken met banken.

Het voorstel van gouverneur Waller voor een “betalingsrekening” — wat hij een “slanke hoofdrekening” noemde — zou in aanmerking komende niet-bancaire instellingen directe toegang geven tot de betalingsinfrastructuur van de Federal Reserve, maar zonder de privileges die traditioneel aan banken worden verleend. Saldi op deze rekeningen zouden geen rente opleveren, kunnen onderhevig zijn aan limieten en zouden geen gebruik kunnen maken van daglichtbeleggingen of toegang tot de discountwindow. Hun enige doel zou zijn om betalingen te vergemakkelijken.

Gedurende tientallen jaren heeft elke Amerikaanse transactie uiteindelijk vertrouwd op een bankrekening bij de Fed. Fintechs, kaartnetwerken en digitale portemonnees konden in samenwerking met banken innoveren. Een betaalrekening zou dit paradigma veranderen door een smalle, gecontroleerde corridor naar de kernmonetaire infrastructuur te openen — en daarmee effectief een Amerikaans betalingscharter te creëren via toegang tot het Fed-systeem in plaats van via wetgeving.

Op vele manieren herleeft Waller’s voorstel het oude idee van narrow banking — het scheiden van de betalingsfunctie van het bankwezen van de kredietcreatiefunctie. Narrow banks houden hoogwaardige, liquide activa aan en bestaan om geld te verplaatsen, niet om het uit te lenen. Het concept is sinds de jaren 1930 herhaaldelijk naar voren gekomen, maar heeft in de VS nooit voet aan de grond gekregen – tot nu toe.

Deze betaalrekening zou ook kunnen herdefiniëren hoe stablecoins passen binnen het monetaire systeem. Uitgevers van betalingsstablecoins opereren al als een vorm van een narrow bank — zij houden volledig gedekte reserves aan en faciliteren betalingen in plaats van kredieten te verstrekken. Toch verleent de GENIUS Act hen geen directe toegang tot de Fed-betaalnetwerken, de ene stap die deze stablecoin-uitgevers zou integreren in het Amerikaanse monetaire systeem.

Als uitgevende instellingen van stablecoins rechtstreeks reserves zouden kunnen aanhouden via een Fed-betalingsrekening, zouden hun tokens worden gedekt door geld van de centrale bank zelf. Dit zou de Fed ook voorzien van uitgebreide instrumenten om systeembedreigingen die voortvloeien uit betalingsstablecoin-uitgevers te beheersen en de kloof tussen particuliere en publieke digitale dollars te overbruggen.

Stablecoins die worden gedekt door betaalrekeningen bij de Fed zouden ook een haalbaar alternatief bieden voor een retail digitale valuta van de centrale bank. Gouverneur Waller is al geruime tijd sceptisch over een door de Fed uitgegeven digitale centrale bankvaluta. Zijn voorstel voor betaalrekeningen suggereert een middenweg: laat de private sector innoveren aan de voorkant en behoud de Fed als de vertrouwde afwikkellaag erachter.

Toen ik bij de Fed werkte, voelde het beschermen van de status quo als synoniem voor het beschermen van financiële stabiliteit. Stabiliteit hangt echter ook af van aanpassingsvermogen — inclusief het vermogen van centrale banken om te innoveren om controle over hun monetaire instrumenten te behouden. Om Giuseppe Tomasi di Lampedusa's roman te citeren De Luipaard: „Als we willen dat de dingen blijven zoals ze zijn, zullen de dingen moeten veranderen.”